Het belang van goede voeding

Ik heb intensief gewerkt en mijn lichaam heeft behoefte aan beweging. Het is een dag waarbij je de lente zich toont. De zon schijnt, de wind waait zachtjes, de temperatuur stijgt langzaam. Ik doe mijn jas aan, trek de deur achter mij dicht en loop de straat uit. Naast mij de pup van 5 maanden die ik aan het trainen ben. Hij kijkt verwachtingsvol naar mij omhoog, in afwachting van een snoepje ter beloning van zijn goede volgen. Ik steek de weg over en kies het wandelpaadje naast het water. Na de laatste huizenrij, passeer ik het hek en stap ik de polder in. Links van mij de akkers en rechts van mij het water. De pup dartelt door het gras nu hij los mag van de riem. Hij ruikt van alles en steekt zijn neus diep in de grond. Soms lijkt het alsof hij op z’n kop wil gaan staan. Zo diep. Op zijn neus zit een grijsbruin randje van alle keren dat hij de grond en de wortels die hij zo lekker vindt, heeft geproefd. Mijn blik gaat naar links: ik zie de weilanden met verschillende dieren. De ganzen, de torenvalk, de eenden, de ooievaar, de reigers wit en grijs, de fazant en zelfs de twee hazen die spelen in het veld. Het is een verscheidenheid van allerlei diersoorten naast elkaar. De vogels tjilpen en de geluiden gaan door elkaar heen. Alleen de hazen rennen geruisloos door het hoge gras. Het is een komen en gaan over de velden en een geweldig uitzicht. Ik voel de wind langs mijn wang strelen. Het zachte briesje raakt mij aan als een veertje zo zacht. Ik kijk naar rechts, naar het water. Daar zie ik de kuifeendjes in het water. Het vertedert mij. Ze zijn wat kleiner dan de gewone eenden en de mannetjes zijn prachtig zwart met wit. Moeder meerkoet zwemt in de buurt van haar nestje met kuikens en piept. Mijn oog valt op het riet. Tussen het riet zie ik hoe de lente ontspringt. Er zijn rietpluimen en katjes maar ook andere takken die ik niet thuis kan brengen. Geel/groen en in verschillende maten. Sommige takken nog in de winterslaap en sommige taken al aan het uitlopen. Het riet ritselt en ik zie een muis naar het water bewegen. Het riet beweegt nog wat en dan is het beestje alweer uit mijn zicht verdwenen. Ik ruik de frisheid van de natuur en geniet van de stilte terwijl het veld vol vogelgeluiden is. De drukte en de rumoer van de stad is ver weg. Het valt mij op hoe ik de natuur neem zoals deze is. Het is zoals het is. En tegelijkertijd verwachtingsvol omdat er nog zoveel wakker moet worden. Een weldadig gevoel roept het bij mij op. Ik adem de lente in. Eigenlijk hoeft het helemaal niet ingewikkeld te zijn. Ik roep de hond en wij lopen weer terug naar huis. Ik voel mij gevoed door alles wat ik heb ervaren.
Het belang van goede voeding is een terugkerend thema voor veel mensen, dat makkelijk wordt overgeslagen. Het gaat hierbij om het voedsel dat je tot je neemt, maar ook over hoe je zorgt voor jezelf. In september start ik met een nieuwe groep Communiceren met Impact. Acht dagen aandacht voor jezelf in een groep met gelijkgestemden. Er is nog plek. Mocht je interesse hebben, neem dan vooral contact met mij op.